Evlilik Yüzüğü

Evlilik veya nişan yüzüğü olan alyansın tarihi eskilere gider. İnsanlar eski dönemlerden beri tek eşli yaşamışlar ve bunu bir sembolle dışarıya göstermek istemişlerdir. Mısır uygarlığından beri evlilik yüzüğü kullanıldığı bilinmektedir.

Önceleri bitki saplarından yapılan alyanslar daha sonra sonsuza kadar kalıcı olan demirden veya metallerden yapılmaya başlanır. Alyansta altın kullanımı altın değerli bir metal olduğundan ve kalıcı olmasından dolayı tercih edilmeye başlandığı düşünülür.

 Alyans Mısır ve Roma’dan beri sol elin yüzük parmağına takılmaktadır. Bunun birkaç nedeni olduğu düşünülür. Sol el sağ ele göre daha az kullanıldığından dolayı ve yüzük parmağı da en az işlevi olan parmak olduğundan rahatsız etmemesi için bu parmak tercih edilmiş olabilir.Farklı kaynaklarda (Romalı yada Mısırlı inanışına göre) sol elin üçüncü parmağından kalbe kesintisiz olarak uzanan bir damardan bahsedilir. Bu damarın Latince ismi "vena amoris"dir, yani “aşk damarı”. Fakat orta çağda bilginler arasında bir uzlaşmazlık çıkmıştır ve bu damarın sağ elde olabileceğine dair kuşkular doğmuştur. Bu durum Book of Common Prayer(1549) ile açıklığa kavuşmuştur. Vena amoris sol eldedir. 17. yüzyılda sofulardan bazıları evlilik yüzüğü kibrin sembolüdür demişlerdir ama geleneği bozmamıştır. 

Romantikler için üzücü de olsa; günümüz tıbbı "vena amoris"in aslında olmadığını gün ışığına çıkarmıştır.

 Eski dönemlerde erkekler daha çok taşlı ve büyük yüzükler kullanırken zaman içinde halka biçimli alyans kullanmaya başlarlar. Eski çağlarda evlilik yüzüğü olarak farklı yapıda yüzükler de kullanılıyordu. Taşlı veya farklı şekillerde olan yüzükler evliliği sembolize ediyordu. Erkeğin kadına verdiği bu yüzükler zaman içinde değişir. 

Zaman içinde evlilik yüzükleri altından yapılmaya başlar. Ayrıca biçim olarak sonsuzluğun simgesi olara ve parmağa uyum sağlaması açısından daire biçimlidir. Bu biçin zamanla çeşitlenmeye başlar. Düğüm biçimleri, el biçimleri gibi şekilli yapılmaya başlanır. İnce veya kalın modelleri de vardır. Üzerleri bitki motifli süslemeli olanları dikkat çeker. 8.yy’da ise evlilik yüzüklerine değerli taşlar eklenerek kullanılır. Özellikle elmas bu yüzyıldan sonra sıklıkla evlilik yüzüklerinde sıklıkla kullanılan kıymetli taş haline gelir.

  860 yılında ilk kez resmi olarak altın evlilik yüzüğü kullanılır. Bu yüzük damadın geline verdiği finansal güvence olarak altındandır. 12.yy’da evliliklere resmi ve kesin olarak altın alyans eklenir ve evlilikler kilisede yapılmaya başlanır. 15.yy’da ise elmas evlilik yüzüklerinin vazgeçilmez taşı haline gelir. Sertliği ve dayanıklılığı ile evliliklerin simgesi olur. Ancak pahalı olmasından dolayı soyluların kullandığı alyans olur. Savaş dönemlerinde erkeklerin ve kadınların ayrılık dönemlerinde eşlerini hatırlamak için taktıkları evlilik yüzükleri yaygınlaşır. 

Evlilik yüzüğü ve nişan yüzüğü sembollerinin ayrı ayrı kullanılmaya başlanması ise 19. yüzyıl geleneğidir.

Günümüz Türkiye'sinde ise sol elin ikinci parmağı yüzük parmağı olarak kabul görmektedir.


Alyans yüzük , iki insan arsında ,evliliğin ,sevginin , saygının , sadakatin ,birbirine bağlılığın , aşkın , en büyük sembolüdür.
RESİM ( Eski Mısır Dönemi kullanılan alyans)